การศึกษาคือหน้าตาทางสังคม

ระบบการศึกษาในสังคม เป็นระบบที่แสดงหน้าตาทางสังคม

ในความเป็นจริงแล้วอาจจะไม่ได้ใช้ความรู้ทีได้จากการเรียนในการศึกษาภาคบังคับเลย แต่จำเป็นต้องเรียนให้จบตามระบบเพราะมันเหมือนเป็นการแสดงฐานะทางสังคม และค่านิยมของคนยุคนี้ไปแล้ว

หากลองคิดดูว่ามีเด็กคนนึงตั้งแต่เกิดมาไม่เคยได้เรียนตามปกติ แต่เค้าได้ฝึกวิชาชีพในเชิงการธุรกิจด้วยการศึกษาจากบิดามารดาแล้วประสบความสำเร็จตอนอายุยี่สิบ เพราะความรู้ที่ได้เรียนมา มาจากการได้ใช้จริงเรียนจริง และมีประโยชน์ในการทำเงิน

ถามว่าเด็กคนนี้จะเป็นยังไง ถ้าเค้าไม่ลำบากเรื่องเงินทองจริงอยู่ แต่ทุกครั้งที่ถูกเพื่อนๆ หรือผู้คนในสังคมถามว่าจบอะไรมา เค้าต้องรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจมากแน่ เนื่องจากไม่มีประวัติการศึกษาตามปกติที่ได้รับการยอมรับจากสังคม

ชีวิตของเค้าจะถูกมองแปลกๆตลอดจนกว่าเค้าจะประสบความสำเร็จในชีวิต ผู้คนถึงจะยอมรับ

ทั้งๆที่จริงๆแล้วความรู้ที่เค้าได้รับจากประสบการณ์ตรงตั้งแต่ยังเล็กนั้นอาจจะมีประโยชน์กว่าการเรียนตามระบบปกติมาก

หากเอาเวลาที่เข้าโรงเรียนไปศึกษาหาความรู้ด้วยวิธีอื่นก็อาจจะได้ความรู้ที่เป็นประโยชน์มากกว่า และทำให้เก่งอะไรสักด้านนึงได้ดีกว่า

การที่เกิดมาฝึกสิ่งที่ยังไม่มีระบบยอมรับนั้น ยังไม่มีเกียรติบัตร หรือสิ่งที่เป็นสัญลักษณ์แห่งการยอมรับได้เหมือนกับการจบการศึกษา แต่ความสำเร็จของคุณนั้นแหล่ะเป็นประกาศนียบัตรที่สำคัญ

มีหลายๆคนที่หลังจากจบมหาวิทยาลัยแล้วไม่อยากทำงานแต่หากจะอยู่เฉยๆก็ดูไม่ดี พอถูกคนถามว่าทำอะไรอยู่ก็ไม่อยากตอบว่าอยู่ว่างๆ

เนื่องจากครอบครัวไม่ได้ขาดแคลนทางการเงิน จึงเลือกที่จะเรียนต่อปริญญาโทแม้ว่าตัวเองจะไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษแต่เรียนไปเพื่อไม่ให้ตัวเองดูเป็นคนว่างงาน

บางคนยังไม่รู้เลยว่าชีวิตนี้อยากจะทำอะไร แต่เพื่อไม่ให้ดูเป็นคนว่างงานและเป็นคนเรียนเก่งก็เรียนจนถึงปริญญาเอกเลยก็มี

การศึกษาช่วยทำให้ภาพลักษณ์ในสังคมดีขึ้นได้แม้ว่าจะไม่มีรายได้ ไม่มีงานทำ อายุเกือบจะ30แล้วแต่ก็ยังใช้เงินพ่อเงินแม่อยู่