โอกาสที่มาพร้อมกับความเสี่ยง

เมื่อเร็วๆนี้เพื่อนผมที่ทำธุรกิจด้วยกันเรียกไปคุยขอให้มาทำงานเต็มเวลาในบริษัทที่ผมกับเพื่อนก่อตั้งขึ้น

โดยบอกว่าในตอนนี้งานอาจจะไม่เยอะเท่าไหร่แต่พอเริ่มเปิดตัวผลิตภัณฑ์แล้วงานก็จะเยอะขึ้นมาก

แต่ปัญหาที่ใหญที่สุดที่เพื่อนผมเป็นห่วง คือ การแบกรับภาระงานที่ไม่เท่าเทียมกัน แต่สุดท้ายพอประสบความสำเร็จหุ้นส่วนที่ไม่ได้แบกรับความเสี่ยง ไม่ค่อยได้ทุ่มเทให้กับบริษัท งานของบริษัทก็ทำน้อยกว่าคนอื่น ก็ยังคงได้รับส่วนแบ่งจากความสำเร็จของบริษัท

ความไม่ค่อยยุติธรรมนี้จะก่อให้เกิดปัญหาบาดหมางกันได้ในอนาคต

เพื่อนผมบอกว่า เนื่องจากงานในบริษัทของเราในตอนนี้เยอะมาก ยุ่งมาก มีเรื่องต้องทำต้องคิดเยอะ

ตัวเค้าเองจึงเลิกปั้นตุ๊กตาที่เป็นรายได้หลักของเค้า เพื่อนำเวลามาทุ่มเทให้กับธุรกิจตัวนี้อย่างเต็มที่

หมายความว่าเค้าไม่มีรายได้อีกต่อไปแล้ว รายได้ที่เค้าหวังไว้ก็จะมีเพียงแค่จากธุรกิจตัวนี้เท่านั้น เค้าเลือกเดิมพันแล้ว

ผมรับฟังและไตร่ตรอง

งานที่ผมทำแม้จะเป็นแบบสัญญาแต่ก็มีแนวโน้มที่อาจจะต่อไปเรื่อยๆ และมีแนวโน้มที่จะรับรายได้สูงขึ้นอยู่เรื่อยๆ

ผมค่อนค้างชอบงานที่ทำอยู่ตอนนี้ และเงินได้ก็ค่อนข้างมากเกือบๆครึ่งแสนต่อเดือน

และยิ่งไปกว่านั้นเร็วๆนี้ผมอาจจะได้สัญญางานที่ให้เงินเดือนเกินครึ่งแสนมีระยะเวลาสัญญา1ปี จากบริษัทอื่นที่ผมตั้งใจว่าจะไปทำหลังจากหมดสัญญาที่นี่

เรียกว่าตอนนี้เป็นช่วงที่ค่อนข้างสดใสมากในฐานะซารารี่แมน

ทุกวันนี้ผมไม่สามารถที่จะขอเงินพ่อแม่ได้อีกแล้ว กลับกันซะอีกทุกวันนี้ผมต้องคอยส่งเงินให้แม่ตลอดเพราะเค้าไม่มีรายได้และแทบจะไม่มีเงินเก็บแล้ว ผมเป็นแหล่งรายได้เดียวของแม่

ผมมีหนี้อยู่ก้อนนึงคือหนี้คอนโด หากรวมค่าใช้จ่ายต่างๆที่ต้องจ่ายในแต่ละเดือนแล้วก็มากกว่าสองหมื่น

หากลองคิดถึงฐานะการเงินดู หากผมออกมาทำธุรกิจกับเต็มตัว ถึงผมอาจจะพอมีเงินเก็บอยู่พอที่จะไม่ทำงานได้อยู่ได้เป็นปีจริง แต่ผมมีเป้าหมายเพื่อที่จะเกษียณให้ได้ไวๆ ไม่สามารถนำเงินนี้ออกมาใช้เล่นๆได้

การออกมาทำอย่างนี้หมายความว่านอกจากเงินเก็บจะลดลงแล้วเงินได้ก็เป็นศูนย์ด้วย แต่หากธุรกิจสำเร็จเมื่อไหร่ก็เหมือนนักสำรวจเดินทางกลางทะเลทรายขุดเจอน้ำมัน

แต่ในใจลึกๆผมรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่น่าท้าทายมาก และน่าสนุกมาก

จะสำเร็จหรือล้มเหลวขึ้นอยู่กับเราแล้ว ขึ้นอยู่กับความขยันและการตัดสินใจของเรา

โอกาสที่ธุรกิจจะเดินไปได้ดีและรายได้เข้ามามหาศาลก็มีสูงเหมือนกัน

มีเพื่อนผมคนนึงพูดว่าเค้าเห็นคนที่ออกจากบริษัทแล้วมาทำธุรกิจส่วนใหญ่ที่ล้มเหลวเพราะเค้าไม่เอาเวลาที่ได้เพิ่มจากการที่ไม่ต้องทำงานประจำมาใช้อย่างจริงจัง

หมายถึงเวลา8ชม.ที่ได้เพิ่มมาแทนที่จะนำไปใช้ทำธุรกิจทำเงินให้เป็นประโยชน์มากที่สุด แต่กลับนำไปพักผ่อนสร้างความสบายให้กับตัวเอง แทนที่จะได้เวลาทำงานเพิ่มขึ้น 8ชม กลับกลายเป็นทำงานได้น้อยลงกว่าเดิม

หากทำเยอะก็มีโอกาสสำเร็จมาก หากขี้เกียจโอกาสที่จะเจ๊งก็มาก

ที่จริงแล้วการออกจากงานประจำมาทำธุรกิจคือเป้าหมายของผมอยู่แล้ว แต่ในตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่สมควรเนื่องจาก

1.ยังหาธุรกิจที่เป็นแหล่งกระแสเงินสดแทนเงินเดือนไม่ได้

2.เงินสายป่านสำหรับธุรกิจและเลี้ยงชีพยังไม่ใหญ่มากพอ

3.การที่ทำงานประจำต่อทำให้เครดิตบัญชีดีทำให้มีโอกาสเข้าถึงเงินกู้ได้ เช่นเงินกู้บ้าน รถ หรือเพื่อธุรกิจ

4.เงินในพอร์ทหุ้นยังไม่โตพอที่จะเลี้ยงผมได้

ดังนั้นผมจึงเลือกทำงานเป็นซารารี่แมนต่อไปเพื่อรอเวลา

หากออกมาทำธุรกิจเต็มเวลาตอนนี้ถือว่ากระโดดก้าวขึ้นมาอีกขั้น โดยที่ตัวเองยังไม่พร้อมเต็มที่

แต่โอกาสมาไม่บ่อย และลองพิจารณาทางหนีทีไล่แล้ว

ในเมื่อตอนนี้ผมเองก็ทำเป็นสัญญา หากหมดสัญญายังไงก็ต้องหางานใหม่อยู่ดี เราก็เหมือนคนว่างงานอยู่แล้ว

หากธุรกิจมีแนวโน้มไม่สำเร็จผมก็ยังมีโอกาสกลับมาหาทำงานได้อยู่ดี

เพื่อนผมหลายๆคนที่มาหุ้นในธุรกิจนี้ไม่มีใครทำงานประจำเลย หลายคนก็ไม่ใช่ร่ำรวยแต่มีรายได้จากธุรกิจส่วนตัวและค้าขายทั้งนั้น(และส่วนใหญ่รายได้ก็เยอะกว่าที่ผมทำงานด้วย) ผมก็เชื่อว่าผมเองก็คงสามารถทำธุรกิจส่วนตัวเลี้ยงชีพไปด้วยพร้อมๆกับทำธุรกิจตัวนี้ไปด้วยได้แน่

ผมเชื่อในธุรกิจนี้เหมือนเพื่อนผม และผมก็ตระหนักถึงปัญหานั้นเหมือนกันมานานแล้ว

หากตอนลำบากไม่ได้อยู่ด้วยกัน ตอนที่สำเร็จผลกำไรทีควรจะได้ก็อาจจะถูกตัดออกไปก็เป็นได้

เคยอ่านหนังสือพ่อรวยสอนลูกเล่ม "เงินสี่ด้าน"

โรเบิร์ต คิโยซากิ เล่าให้ฟังว่ามีอยู่ช่วงนึงของชีวิตทีลำบากมากเพราะถังแตก ไม่ได้ทำงานประจำ หลายครั้งต้องนอนในรถ อาศัยใต้ถุนบ้านคนอื่นเพื่ออยู่อาศัย คนรอบข้างมากมายแนะนำให้ทำงานประจำเพื่อหาเงินมาต่อลมหายใจไปก่อน

เค้าตอบว่า "เค้าต้องการได้อิสรภาพทางการเงิน ไม่ได้ต้องการความมั่นคงจากงานประจำ"

ผมเชื่อว่าเป็นโอกาสของผมแล้ว แม้มันจะเสี่ยงแต่หากสำเร็จก็ไม่ต้องกลับมาเป็นลูกจ้างอีกและมีอิสระภาพทางการเงินได้

ดังนั้นผมจึงบอกกับเพื่อนว่าผมจะทำงานให้ครบกำหนดสัญญาคือปลายเดือนกรกฏาคมแล้วจะออกมาทำเต็มเวลาด้วย