เกียรติและการยอมรับมีค่ามากกว่าเงิน

ได้ไปดูเรื่อง”ยอดมนุษย์เงินเดือน” รู้สึกโดนใจกับการนำเสนอชีวิตของมนุษย์เงินเดือนในหลายๆแง่มุมตามตัวละครที่แสดงในเรื่อง

ยิ่งทำให้ผมแน่ใจได้อย่างนึงว่า”คนเราไม่สามารถทำงานเพื่อเงินได้”

หลายคนอาจจะตลกแล้วคิดในใจว่า“ก็เพราะอยากได้เงินไม่ใช่เหรอ ถึงได้มาทำงาน”

คนเราหากทำงานเพื่อเงินเพียงอย่างเดียวเมื่อไหร่จะไม่สามารถทนทำไปได้นาน

งานหลายอย่างที่ไม่ได้ทำเพราะใจรัก ไม่ได้รู้สึกสนุกคนเราจะทนทำไม่ได้ หากผลตอบแทนเป็นเงินเพียงอย่างเดียว

ผมเคยได้ทำงานแห่งนึง เงินเดือนถือว่าใช้ได้ งานไม่ได้ยากเย็นอะไร แต่เข้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ค่อยได้และมักจะถูกผู้บังคับบัญชาสั่งงานที่เราไม่ชอบใจที่จะทำ และมักถูกผู้บังคับบัญชาทำให้รู้สึกเสียเกียรติ เสียหน้า และแทบจะไม่ได้รับความไว้วางใจเลย

ผมอดทนทำไปเรื่อยๆ คิดในใจว่ายังไงซะเรามาทำงานก็เพราะเงิน เราไม่ได้มาเพื่อหาเพื่อน หรือมาเอาเกียรติหรือชื่อเสียงอะไร เรามันก็คนตัวเปล่าที่ไม่มีพ่อรวย หรือนามสกุลใหญ่โตอะไรอยู่แล้ว หากวันนี้จะเสียเกียรติอีกสักหน่อย หรือเหงาไปบ้าง แต่ได้เงินเพิ่มขึ้นมาจะเป็นไรไป

ในช่วงนั้นเวลาผ่านไปช้ามาก แต่ละวันบีบบังคับให้ใจเราทรมานจากการเสียเกียรติ ความอดทนค่อยๆถูกกร่อนจากการถูกดูถูกจนเริ่มปริบาง ความขมขื่นในใจถูกสะสมมากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มสะกดคำว่า “สุข”ไม่เป็นแล้ว ยิ่งเราไม่มีเพื่อนฝูงให้คอยระบาย หรือเป็นกำลังใจให้กันแล้วยิ่งอึดอัดมาก แม้ว่าจะได้เงินแต่ความเป็นคนค่อยๆลดหายไปเรื่อยๆ สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหว ตัดสินใจลาออกจากบริษัทนั้นและได้ไปทำงานที่บริษัทอื่นที่เงินดีกว่าแล้วสุขใจกว่า

มนุษย์เงินเดือนยังไงก็ยังต้องการอะไรอย่างอื่นอีกนอกจากเงิน

“เกียรติ” และ”การยอมรับ”เป็นสิ่งนึงที่มนุษย์เราอยากได้รับ แม้จะเป็นมนุษย์เงินเดือนก็ตามที

หลายครั้งการได้รับทำงานที่มีเกียรติมีคนยอมรับ ได้รับคำชม มีคนยกย่องทำให้เรามีหน้ามีตาในสังคม แม้ว่าเงินจะไม่มาก แต่การยอมรับจากหัวหน้า การได้รับความไว้วางใจจากหัวหน้า หรือการยอมรับจากคนในสังคมจะทำให้ความเหนื่อยยากที่ผ่านมาหายไปราวกับเวทมนต์ได้เลยทีเดียว

หลายๆครั้งหัวหน้าสร้างกำแพงมาขวางความคิดลูกน้องไว้ พอลูกน้องไม่มีอำนาจทำสิ่งที่คิดให้เป็นจริงได้ก็จะเลิกคิดไอเดียที่สร้างสรรค์งานให้กับบริษัท เรื่องบางเรื่องง่ายๆที่คิดว่าเป็นไปได้หากไม่ได้รับการสนับสนุน เจ้าของไอเดียก็หมดแรงคิดต่อไป และรู้สึกว่าความคิดตัวเองไม่มีค่า

หากเถ้าแก่ไม่อยากเหนื่อย หรือต้องทำงานทุกอย่างด้วยตัวเอง ก็ต้องยกหน้าที่และความคิดในการทำงานให้กับลูกน้องบ้าง ไม่ใช่ว่าต้องการให้ทำตามที่สั่งเสียทุกเรื่อง

หลายๆครั้งที่ลูกน้องได้รับความภาคภูมิใจนั้นถือเป็นสิ่งที่มีค่ามากๆ และอาจจะมากกว่าเงินซะอีก

ความภูมิใจและการได้รับการยอมรับมีค่ามากกว่าเงินเดือนมากนัก ที่หลายคนทำงานที่ได้เงินเดือนน้อยได้ก็เพราะได้รับสิ่งเหล่านี้ทดแทน

จิตวิญญาณจะไม่สามารถคงอยู่ได้หากไม่ได้รับรางวัลแห่งจิตใจ รางวัลของชีวิตคนคือ ความภูมิใจ การยอมรับ การได้รับความรัก การได้รับเกียรติ

จิตวิญญาณจะไม่สามารถคงอยู่ได้หากถูกหล่อเลี้ยงด้วยเงินเพียงอย่างเดียว ชีวิตการทำงานที่ไม่สามารถคงอยู่ไปได้นานหากสูบฉีดมันด้วยเงินอย่างเดียว

เจ้านายที่ยอมรับ และไว้ใจในตัวลูกน้อง แม้ว่าจะจ่ายเงินเดือนให้ไม่มาก แต่จะได้รับผลงานอย่างสุดแรงจากลูกน้องโดยที่ไม่ต้องเพิ่มเงินเข้าไปด้วย

หลายๆครั้งที่ลูกน้องถูกหักหน้า ถูกทำให้เสียน้ำใจ หากไม่ได้รับคำอธิบายที่ดีคุณจะเสียความจงรักภักดีไป และคุณจะขยายงานยาก เพราะคุณจะหาคนที่ไว้ใจไม่ได้ หาคนที่เก่งมาทำงานแทนคุณไม่ได้ ต้องทำแทบทุกอย่างเอง

คนที่เก่งที่ไว้ใจได้จำเป็นต้องใช้เงินที่แพงมากในการจ้างมา แต่ถ้าคุณไม่มีทุน คุณต้องการผู้บริหารที่เก่งราคาประหยัดจำเป็นต้องสร้างขึ้นมาเอง บางครั้งคนที่คุณสร้างขึ้นมานี่แหล่ะที่สามารถบริหารได้ดีกว่าคนที่คุณจ้างมาแพงๆซะอีก

อย่ามองว่าคนจะมีความสามารถสูงสุดเพียงแค่วันนี้ การเรียนรู้ของคนเราไม่มีที่สิ้นสุด หากวางใจมอบงานให้กับคนที่มีใจอยากเรียนรู้ยังไงสักวันเค้าก็ทำงานนั้นให้คุณได้

บทความจาก www.toytorich.com

facebook 

http://www.facebook.com/pages/Sawmoon/465074080170124